Utspraak op Platt: /dɔːlɡɔːn/
Verb
Sülven: dal·gahn
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
afstiegen
düütsch:
heruntergehen
runtergehen
nedderlandsch:
afgaan
engelsch:
walk down
go down
Bispelen:
Ik bün de Trepp dalgahn un heff en Buddel rophaalt.
He güng de Straat dal.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
na en Person hengahn un mit ehr in Kuntakt treden
düütsch:
zugehen
losgehen
engelsch:
approach somebody
step up to somebody
Bispelen:
De beiden sünd openanner dalgahn un wullen sik verschächten.
[3]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dalen
to’n Bispeel von en Tall oder Weert
düütsch:
sinken
fallen
nedderlandsch:
dalen
neergaan
engelsch:
decrease
drop
Bispelen:
De Böörs is vondaag 10 Punkt dalgahn.
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
ManosHacker, CC BY-SA 3.0
[4]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik na ünnen bewegen
düütsch:
sinken
sich senken
nedderlandsch:
dalen
Bispelen:
As de Vörhang dalgüng, hebbt de Lüüd all klappt.
[5]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
op wat afwullen
düütsch:
abgehen
abzielen
nedderlandsch:
neerkomen
doelen op
Bispelen:
Dat mutt doch nich jümmer op Dansen dalgahn.

Verbformen:

Infinitiv:
dal­gahn
PPP:
dal­gahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gah dal
du geihst dal
he/se/dat geiht dal
wi gaht dal
ji gaht dal
se gaht dal
Vergangen Tiet:
ik güng dal
du güngst dal
he/se/dat güng dal
wi güng­en dal
ji güng­en dal
se güng­en dal
Perfekt:
ik bün dal­gahn
du büst dal­gahn
he/se/dat is dal­gahn
wi sünd dal­gahn
ji sünd dal­gahn
se sünd dal­gahn
Kunjunktiv:
ik güng dal
du güngst dal
he/se/dat güng dal
wi güng­en dal
ji güng­en dal
se güng­en dal
Imperativ:
gah dal!
gaht dal!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dal + gahn

Tohoopsett Wöör:

dal
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.