dalgahn op Plattdüütsch

Nee Översetten vörslahn
Utspraak: /ˈdɔːlˌɡɔːn/
Verb
Sülven: dal·gahn
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
rafstiegen
düütsch:
heruntergehen
runtergehen
hinabgehen
hinuntergehen
Bispelen:
[1] Ik bün de Trapp dalgahn un heff en Buddel rophaalt.
[2] He güng de Straat dal.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
na en Persoon hengahn un mit ehr in Kuntakt treden
düütsch:
zugehen
losgehen
Bispelen:
[1] De beiden sünd openanner dalgahn un wullen sik verschächten.
[3]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dalen
to’n Bispill von en Index
düütsch:
sinken
fallen
Bispelen:
[1] De DAX is vondaag 10 Punkt dalgahn.
[4]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
op wat afwullen
düütsch:
abgehen
abzielen
Bispelen:
[1] Dat mutt doch nich jümmer op Danzen dalgahn.

Verbformen:

Infinitiv:
dalgahn
PPP:
dalgahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gah dal
du geihst dal
he/se/dat geiht dal
wi gaht dal
ji gaht dal
se gaht dal
Vergangen Tiet:
ik güng dal
du güngst dal
he/se/dat güng dal
wi güng­en dal
ji güng­en dal
se güng­en dal
Perfekt:
ik bün dalgahn
du büst dalgahn
he/se/dat is dalgahn
wi sünd dalgahn
ji sünd dalgahn
se sünd dalgahn
Kunjunktiv:
ik güng dal
du güngst dal
he/se/dat güng dal
wi güng­en dal
ji güng­en dal
se güng­en dal
Imperativ:
gah dal!
gaht dal!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dal + gahn
Riemwöör