Utspraak op Platt: /fəɾhakstʏkn̩/
Verb
Sülven: ver·hack·stü·cken
[2]
Randwoortschatt
Bispelen:
[3]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Mutt ik di dat nu allens enkelt verhackstücken?
[4]
Randwoortschatt
Bispelen:
Ik heff op de Arbeit noch en ganzen Barg Breven in’n Postingang to verhackstücken.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­hack­stü­cken
PPP:
ver­hack­stü­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­hack­stück
du ver­hack­stü­ckst
he/se/dat ver­hack­stü­ckt
wi ver­hack­stü­ckt
ji ver­hack­stü­ckt
se ver­hack­stü­ckt
Vergangen Tiet:
ik ver­hack­stück
du ver­hack­stü­ckst
he/se/dat ver­hack­stück
wi ver­hack­stü­cken
ji ver­hack­stü­cken
se ver­hack­stü­cken
Perfekt:
ik heff ver­hack­stü­ckt
du hest ver­hack­stü­ckt
he/se/dat hett ver­hack­stü­ckt
wi hebbt ver­hack­stü­ckt
ji hebbt ver­hack­stü­ckt
se hebbt ver­hack­stü­ckt
Kunjunktiv:
ik ver­hack­stück
du ver­hack­stü­ckst
he/se/dat ver­hack­stück
wi ver­hack­stü­cken
ji ver­hack­stü­cken
se ver­hack­stü­cken
Imperativ:
ver­hack­stück!
ver­hack­stü­ckt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + hacken + Stück