Utspraak op Platt: /føː͡ɐkiːkn̩/
Verb
Sülven: vör·kie·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
al vörut gahn un sik wat ankieken
düütsch:
vorausschauen
engelsch:
look ahead
Bispelen:
As wi wannern weren un Geesche nich mehr lopen kunn, dor is Korl eerst eens loosgahn un hett vörkeken, wo wiet dat noch is bet to’t Gasthuus.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wat vörher al wohrnehmen, ehrdat dat passeert
düütsch:
vorhersehen
eine Vision haben
nedderlandsch:
vooruitzien
engelsch:
foresee
Bispelen:
De ole Fro meen, se kunn vörkieken un sehn, wat de Tokumst bringen deed.
[3]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik blicken laten
düütsch:
vorbeischauen
sich blicken lassen
nedderlandsch:
langskomen
aanwippen
engelsch:
stop by
drop by
Bispelen:
Du kannst man noch maal bi dien Tant vörkieken. De freit sik, wenn du ehr maal besöchst.

Verbformen:

Infinitiv:
vör­kie­ken
PPP:
vör­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kiek vör
du ki­ckst vör
he/se/dat ki­ckt vör
wi kiekt vör
ji kiekt vör
se kiekt vör
Vergangen Tiet:
ik keek vör
du keekst vör
he/se/dat keek vör
wi ke­ken vör
ji ke­ken vör
se ke­ken vör
Perfekt:
ik heff vör­ke­ken
du hest vör­ke­ken
he/se/dat hett vör­ke­ken
wi hebbt vör­ke­ken
ji hebbt vör­ke­ken
se hebbt vör­ke­ken
Kunjunktiv:
ik keek vör
du keekst vör
he/se/dat keek vör
wi ke­ken vör
ji ke­ken vör
se ke­ken vör
Imperativ:
kiek vör!
kiekt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + kieken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.